De Koninklijke Marine is een onderdeel van de Nederlandse krijgsmacht. De krijgsmacht beschermt ons land, werkt mee aan vrede en veiligheid voor alle mensen en helpt bij rampen. De marine heeft daarvoor een vloot met fregatten, maar ook allerlei andere schepen. De schepen worden vlooteenheden genoemd. Er zijn grote en kleine bovenwatereenheden en onderwatereenheden. Bij de marine werken twee soorten militairen: het vlootpersoneel en mariniers. Vlootpersoneel werkt aan boord van de schepen, mariniers gaan aan land om daar hun werk te doen.

De belangrijkste schepen van de Koninklijke Marine zijn de luchtverdedigings- en commandofregatten (LCF). De naam verklapt al waar het schip voor is: zo'n LCF fregat kan een hele vloot beschermen tegen vijandelijke vliegtuigen en raketten en vanaf het schip kan een hele vloot aangestuurd worden. De bemanning van het oorlogsschip traint regelmatig, zodat ze klaar staan als het echt nodig is.

De marine houdt met patrouilleschepen de kust in de gaten. Op een patrouilleschip is alles wat langs de kust vaart of vliegt van grote afstand te zien. Met de twee snelle motorboten en de helikopter kunnen de mariniers meteen in actie komen voor een redding, het geven van hulp aan andere schepen of het aanhouden van drugssmokkelaars in kleine bootjes. Daarnaast kan het schip op veel anderen manieren ingezet worden. Zo kan er drinkwater gemaakt worden, er kunnen containers mee vervoerd worden en als het nodig is zijn er 100 extra slaapplaatsen.

Soms is er meer nodig om de handelsroute en scheepvaart te beschermen. Met onderzeeboten kunnen militairen de omgeving onopgemerkt verkennen. De onderzeeboten gaan regelmatig op missie om informatie te verzamelen over bijvoorbeeld terroristen of drugssmokkel. De onderzeeboten van de marine zijn vrij klein, waardoor ze ook minder diep water kunnen verkennen, zoals langs een kust. Wat ze precies ontdekken of onderzoeken? Dat blijft geheim. Alleen militairen die met de operatie te maken hebben, weten ervan.

Er liggen wereldwijd miljoenen explosieven op de zeebodem, zoals vliegtuigbommen uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Een visser of baggerschip kan zomaar een bom omhoog halen. Supergevaarlijk! Soms komen er nieuwe mijnen bij, bijvoorbeeld om een stuk zee zo gevaarlijk te maken dat er niemand durft te varen. Mijnenjagers speuren onder water naar explosieven. Daarbij gebruiken ze ook wel een mini-onderzeeboot die ze vanaf de mijnenjager besturen. Als ze een bom vinden, zoeken ze eerst uit wat voor soort bom het is. Daarna laten ze de bom ontploffen. 

Een amfibisch transportschip is een soort varende haven. Als aan land hulp van mariniers nodig is, stroomt er aan de achterkant van het schip water naar binnen. De landingsvaartuigen die in het schip liggen, kunnen dan uit het transportschip varen. Daarmee varen de mariniers naar het land. Als het nodig is, nemen ze jeeps en spullen mee. Er is een ziekenhuis aan boord voor 100 patiënten en voedsel voor de bemanning en passagiers voor een maand. Op het dek kunnen twee helikopters naast elkaar landen. Het transportschip is dus ook een soort dorp met een vliegveld en een ziekenhuis!

Mariniers werken op zee of varen naar een gebied waar op het land militairen nodig zijn. Naast het beschermen van de zee, krijgen ze opdrachten voor verschillende soorten operaties, zoals ingrijpen bij een gijzeling aan boord van een cruiseschip, trainen van buitenlandse militairen of aanhouden van misdadigers. Mariniers kunnen meteen en overal ter wereld ingezet worden. Ze zijn getraind om in alle omstandigheden te kunnen werken, op het water en op het land en van extreme kou tot intense hitte. Ook kunnen ze snel van rol wisselen, van strijder tot ordebewaker tot helper.

Het vlootpersoneel werkt op de schepen. Zij zorgen ervoor dat de schepen zijn waar ze moeten zijn en dat alles soepel loopt, bijvoorbeeld door onderhoud van het schip en transport van brandstof, voedsel en wapens.

Zo werken alle vlooteenheden en militairen samen bij een grote amfibische operatie.

Het grootste schip van de marine is een ondersteunings- en bevoorradingsschip. De belangrijkste taak is het bevoorraden van andere schepen van de marine. Hiervoor heeft het masten om brandstof en water over te pompen en kabels en een kraan om grote pakken spullen over te zetten. Ook kan een boordhelikopter gebruikt worden. Naast bevoorraden kan het schip wereldwijd ingezet worden als uitvalsbasis om een missie op land te ondersteunen. Ook kan het ingezet worden voor het wegbrengen of ophalen van mensen en spullen als er geen of een te kleine haven is. Het schip heeft daarvoor een aantal landingsvaartuigen bij zich. Ook is er een hospitaal, waarvan een deel mobiel is en dus op het land gebruikt kan worden.

Bij de marine wordt steeds nagedacht over nieuwe schepen en het gebruik van nieuwe technologie. Het ontwikkelen van nieuwe schepen duurt lang, maar het is wel superbelangrijk om ook in de toekomst goed mee te kunnen werken aan vrede en veiligheid voor alle mensen!

Zee is belangrijk voor ons land. We halen er grondstoffen, energie en voedsel uit. Veel producten worden over het water vervoerd naar andere landen. De Koninklijke Marine zorgt voor vrede en veiligheid op zee, zodat mensen en spullen veilig aan land komen.

Bij een crisis of natuurramp helpt de marine vanaf zee. Mariniers varen naar een crisisgebied en gaan aan land om het gevaar te onderzoeken en voor veiligheid en vrede te zorgen. In rampgebieden brengen ze voedsel, medicijnen en spullen of halen ze mensen aan boord.